لوله جدار چاه یکی از مقاطع فولادی حیاتی در صنعت و ساختوساز است که بهویژه برای تقویت و استحکام دیوارههای چاهها به کار میرود. این لولهها در دو نوع بدون شیار و مشبک شیاردار تولید میشوند، که نوع شیاردار برای عبور آب و جلوگیری از ورود مواد زائد به چاه کاربرد دارد. این محصولات در سایزها و ضخامتهای متنوعی عرضه میشوند تا پاسخگوی نیازهای مختلف پروژهها باشند و به بهینهسازی عملکرد چاه کمک کنند.
لوله جدار چاه چیست؟
لوله جدار چاه، استوانهای توخالی و مقاوم است که با قرار گرفتن در اعماق زمین، راهی برای انتقال و پمپاژ سیالاتی مانند آب، نفت یا گاز به سطح فراهم میکند. این لولهها بسته به جنس خود، به دو دسته کلی فلزی و PVC (اتصالات پلی اتیلن) تقسیم میشوند. لولههای فلزی از دیرباز در صنعت حضور داشتهاند و همچنان به عنوان یکی از اصلیترین ابزارها در پروژههای زیرزمینی به کار میروند. اما نوع جدیدتر، یعنی لولههای PVC، با ورود به این عرصه، به دلیل مزایای منحصر به فرد خود، توجه زیادی را به خود جلب کرده است.
انواع لوله جدار چاه
لولههای جدار چاه به دو دسته تقسیم میشوند که تفاوت اصلی آنها در ظاهر است. نوع دوم، با شیارهای عمودی بر روی جداره خود، که به نام لولههای شیاردار شناخته میشود، برای تعبیه در چاههای عمیق و انتقال آب و سایر مایعات طراحی شده است. این نوع لولهها نقشی حیاتی در جلوگیری از نشت، ریزش و دیگر خطرات احتمالی چاه ایفا میکنند. از ویژگیهای برجسته این محصولات میتوان به مقرون به صرفه بودن، وزن مناسب، استحکام بالا، مقاومت در برابر فرسایش، عمر طولانی و ممانعت از رشد قارچها اشاره کرد.
ساختمان کلی لوله های جدار چاه
لولههای جدار چاه، به عنوان غلافی استوانهای شکل، وظیفهای حیاتی در انتقال سیالاتی مانند نفت، گاز یا آب از اعماق زمین به سطح دارند. این لولهها با دیوارهای نازک و قطری قابل توجه، در طولهایی بلند تولید میشوند که از پیوستن چندین لوله به هم تشکیل شدهاند. نسبت ابعاد (D/t) و (l/D) این لولهها به گونهای است که مقاومت مناسبی در برابر نیروها و فشارهای وارد شده داشته باشند.
در انتهای این لولهها، بخشی به نام Screen نصب میشود که با شبکهها و شیارهایی روی بدنه خود، جریان آب را از محیط اطراف به داخل لوله هدایت میکند. این لولهها در چاههایی که با فرایند حفاری تخصصی حفر میشوند قرار گرفته و قطر چاهها باید بزرگتر از قطر لولهها باشد تا فضای مناسبی برای Gravel Pack یا همان پوشش شنی اطراف لولهها ایجاد شود.
ذرات شنی که از عمق ۲ متری به بعد در اطراف لولهها قرار میگیرند، نقشهای کلیدی ایفا میکنند: بهبود زهکشی آب، تصفیه طبیعی آب با عبور از میان منافذ شنی و جلوگیری از حرکت جانبی لولهها. همچنین، این پوشش شنی باعث تقویت لوله در برابر کمانش ناشی از بارهای فشاری میشود.
مهندسان طراح این غلافها همواره به دنبال طراحی لولههایی با بیشترین کارایی در برابر تنشها و نیروهای مخرب هستند، تا اطمینان حاصل کنند که این لولهها، حتی در شرایط دشوار نصب و کارکرد، عملکردی بینقص داشته باشند.
لولههای جدار چاه، بسته به جنس مواد تشکیلدهندهشان، به دو دسته کلی تقسیم میشوند: فلزی و PVC. هر یک از این دستهها ویژگیها و کاربردهای منحصربهفردی دارند که بهطور خلاصه به شرح زیر است:
لولههای جدار چاه فلزی
از دیرباز، لولههای فلزی به عنوان یکی از پایههای اصلی در صنعت جدارچاه مورد استفاده قرار گرفتهاند و همچنان نیز جزو پرکاربردترینها هستند. فرآیند تولید این لولهها به دو شیوه انجام میگیرد:
- نورد و جوشکاری طولی: در این روش، ورق فلزی ابتدا خم شده و درز آن در امتداد محور لوله قرار میگیرد و سپس با جوشکاری درز، استحکام و انسجام لوله به دست میآید.
- جوشکاری مارپیچی: در این روش، ورق فلزی به شکل مارپیچ پیچیده شده و درزهای مارپیچی حاصل از این فرآیند، با جوشکاری تقویت میشوند.
لولههای جدار چاه PVC
این نوع لولهها در سالهای اخیر وارد صنعت شدهاند و به دلیل مزایای فراوان خود، بسیار محبوب گشتهاند. از جمله ویژگیهای شاخص این لولهها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- مقاومت بالا در برابر خوردگی
- وزن سبک و حملونقل آسان
- نصب سریع و ساده
- غیرسمی و مناسب برای حفظ سلامت آب
- غیرهادی و ایمن از نظر الکتریکی
- مقرونبهصرفه و اقتصادی
- طول عمر بالا، حتی در اعماق تا ۵۰۰ متر
برخی از لولههای PVC با پوششی چسبیده به بدنهشان از جنس فوم یا مواد دیگر تولید میشوند که این لولهها کارایی بهتری در شرایط خاص دارند.
اتصالات لولههای جدار
لولههای جدار چاه، چه از نوع فلزی و چه PVC، به وسیله اتصالات مخصوص به هم متصل میشوند. این اتصالات به دو دسته تقسیم میشوند:
- اتصالات پیچی: که با استفاده از پیچ و مهرهها لولهها به هم متصل میشوند.
- اتصالات نر و مادگی: در این روش، لولهها با فشار یا به صورت رزوهای در هم فرو میروند و به صورت نری و مادگی به یکدیگر متصل میشوند.
این اتصالات، تضمینکننده استحکام و پایداری ساختار لولهها در عمقهای بالا و شرایط مختلف میباشند.
انواع مختلف حفاری چاه ها
روشهای حفاری چاهها، هرکدام داستانی از پیچیدگیها و چالشهای خاص خود را دارند. فرو نمودن غلاف با جک فشاری یکی از این روشهاست که در مناطقی نظیر وسترن شمالی آمریکا، غلاف بهآرامی و با قدرت جکهای هیدرولیکی در دل زمین فرو میرود. این جکها، همانند دستهایی فولادین، بهوسیله پمپها به حرکت درمیآیند و غلاف را به عمقهایی حتی بیش از ۱۵۰۰ فوت میفرستند. در شرایطی که از غلافهایی با قطر بزرگتر استفاده میشود، تعداد جکها افزایش یافته و نیرویی معادل ۳۰۰ تن را برای فروبردن آنها بهکار میگیرند، نیرویی که برای غلبه بر املاح و لجنهای عمق خاک لازم است. در این فرآیند، تنشهای محوری و برشی به غلاف وارد شده و تقسیم این نیروها بر سطح مقطع، زیر نقطه تسلیم ماده باقی میماند تا از گسیختگی جلوگیری شود.
اما فرو نمودن غلاف بهصورت ضربهای، روش دیگری است که داستانی متفاوت دارد؛ روشی که با ضربههای پیدرپی وزنه به غلاف، آن را به عمقهای زمین میراند. در این میان، ابزار کشش و کابل همچون یاریگران غلاف را به پایین میکشند. با هر ضربه، املاح و خاکهای محصور در دل زمین به بیرون پرتاب میشوند، و غلاف با هر ضربه نزدیکتر به مقصد خود فرو میرود. هر چند، این روش نیز گاهی با شکستها و گسیختگیهایی همراه بوده که یادآور چالشهای طاقتفرسای حفاری بهسبک ضربهای است.